کتاب مردی كه می خندد نوشته ویکتور هوگو
دماغه جنوبي پرتلند از اوئل ماه دسامبر ۱۶۸۹ تا پايان ژانويه ۱۶۹۰ باد سرد زمستاني بي سابقه اي بر سراسر اروپا مخصوصا بر انگلستان وزيدن گرفت.زمستان مصيبت بار آن سال،به عنوان سرد ترين زمستان ها در حاشيه انجيل خانواده هاي فقير يادداشت شد. استحكام كاغذ قديمي((پادشمن))كه بر روي آن آمار ادرات انگلستان ثبت مي شد،امكان مي دهد كه هم امروز اسامي كساني را كه در سال وحشت زا از سوز سرما خشك شده اند،در ادارات محل بررسي نمائيم. حتي رودخانه تايمز در آن سال سرد يخ بست.واين حادثه اي است كه در هر قرن يك بار رخ مي دهد.زيرا تلاطم دائمي امواج دريا مانع از انجماد آب است.... ... از فاصله نزديكتري به خوبي ديده مي شد كه هريك از آن ها شنل پاره پوره و پروصله پينه اي بر تن كرده و به آساني مي توانستند در زير آن چهره خود را از سوز و سرما و ديدگان مردم كنجكاو پنهان سازند. با اين حال بسيار زبر و زرنگ و عده اي از آنها دستاري چون مردم اسپانيا بر سر بسته بودند. اين سرپوش در انگلستان خلاف عادت جلوه نمي كرد.