ماری

کتاب ماری نوشته ولادیمیر نابوکف ترجمه عباس پژمان

... آهسته در خيابان راه مي رفت وسيگار دود مي كرد. هوا سرد و مه آلود بود. در افق آبي رنگي كه از ميان خانه هاي روبرو نمايان بود، ابرهاي سفيد به هوا بر مي خاستند. هروقت ابرهايي را مي ديد كه با سرعت حركت مي كنند به ياد روسيه مي افتاد، اما اكنون احتياجي به ابر هم نبود تا روسيه را به ياد او بياورد. از ديشب تا به حال جز روسيه به هيچ چيز ديگر فكر نكرده بود. آن واقعه خوب و پنهاني كه ديشب اتفاق افتاد، باعث شده بود تمام يادهاي خفته بيدار شوند و گذشته را برگردانده بود تا او را در خود غرق كند...