کتاب خیالپردازیهای تفرج گر انزوا جو نوشته ژان ژاک روسو
جلد سلفون مقصود از نگارش این کتاب آن است که نویسنده را به یاد لذاتی اندازد که در تنهایی و در تماس با طبیعت درک کرده است. این اثر از روی اسلوب پرداخته نشده " دفتر ثبت وقایع " است که برای احیای هیجانات دلپذیر و موارد احساس خوشبختی به آن مرتجعه توان کرد ... ژان-ژاک روسو ؛ متفکر سوئیسی، در سده�" هجدهم و اوج دوره�" روشنگری اروپا می‌زیست. اندیشه‌های او در زمینه‌های سیاسی، ادبی و تربیتی، تأثیر بزرگی بر معاصران گذاشت. نقش فکری او که سال‌ها در پاریس عمر سپری کرد، به عنوان یکی از راه‌گشایان آرمان‌های انقلاب کبیر فرانسه قابل انکار نیست. اگر چه روسو، از نخستین روشنگرانی است که مفهوم حقوق بشر را بطور مشخص به کار گرفت، اما نزد او از این مفهوم تنها می‌توان به معنایی ویژه و محدود سخن به میان آورد. در مجموع باید گفت که وی رادیکال‌تر از هابس و جان لاک و شارل دو مونتسکیو می‌اندیشید. شاید به همین دلیل است که برخی از پژوهشگران تاریخ اندیشه، وی را اساساً در تداوم سنت فکری عصر روشنگری نمی‌دانند، بلکه اندیشه�" او را بیشتر در نقد فلسفه�" روشنگری ارزیابی می‌کنند. برای روسو، صرف نظر کردن انسان از آزادی، به معنی صرف نظر کردن از خصلت انسانی و «حق بشری» است. روسو تلاش می‌کند، نوعی هماهنگی میان آزادی فردی و جمعی ایجاد نماید. وی این کار را در اثر معروف خود قرارداد اجتماعی که در سال ۱۷۶۲ میلادی نوشته شد، انجام می‌دهد. یکی دیگر از کتاب‌های مهم روسو به نام امیل در زمینه تربیت کودکان است...